Երևանում մեկը ինձ նվիրեց Եղիշե Չարենցի բանաստեղծությունների հատորյակը։ Այդ մեծ պոետի մասին ես դեռ վաղուց ահագին բան լսել էի։ Նրա մասին պատմել էր լիտվական գրականության մեծ բարեկամը՝ Գուրգեն Մահարին։
Երկրորդ կնիկ տուն բերելու փորձառություն ոչ բոլորն ունեն, բայց մենք ազգովի ունեցանք այդ դժախտ փորձը: Ունեցանք ու մնացինք դրա տակ: Փորձը դարձավ փորձանք, դարձավ զուլում:
Անկյունում կծկվել էր մի ծերունի... Նրա կողքին՝ կինն ու հարսը... Գլուխները սավաններով ծածկած, որ չտեսնեն ծերունու և օրորոցում անդադար գոռացող մոտ վեց ամսեկան տղա երեխայի սպանությունը...
1930-ականների սկզբին, Ստալինի՝ ամենօրյա նորությունների սեղանին, հայտնվեց մի նամակ, որի վրա կարմիր գրիչով գիծ էր նշած՝ սա նշանակում էր, որ նամակը կարևոր է։
ՖԲ արխիվս ներբեռնել եմ։ Zip ֆայլ է։ Փորձում եմ բացել, բոլոր բաժինների անվանումները շնագայլերեն է, ոչ մի բառ չեմ հասկանում։ Գրառումներս հայերեն են, էջիս լեզուն ռուսերեն է։
Այս պատմությունը կարող էի գաղտնի պահել. ոչ մի հերոսական բան չկա դրա մեջ։ Դա մի հրաշալի զավեշտ էր, որ պատահեց արցախյան ողբերգության ամենաթեժ օրերին։
Շուշվա հայ բնակչությունը բռնի տեղահանվել էր քաղաքից։
Ի՞նչ է ուզում անել Թուրքիան պանթուրքիստական խելացնոր գաղափարն իրագործելու համար։
Դեռևս նախկին ԱԳ նախարար Ահմեդ Դավութօղլուն տվել է Թուրքիայի ռազմավարական խորության գաղափարը, որով մերձավոր տարածաշրջանային գոտին ներառում էր Հարավային Կովկասը, Բալկանները, Մերձավոր Արևելքը, և Միջերկրածովյան-Էգեյան գոտին...